Klachten ADHD

ADHD is de afkorting van de Engelse benaming van Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Je hebt last van ADHD als je snel afgeleid bent, last hebt van aandachts- en concentratieproblemen en of impulsief of hyperactief bent. ADHD begint in de kindertijden kan soms pas later in je volwassenheid duidelijk worden. Veel mensen met ADHD lopen vast in hun relatie, werk of op school. Behandeling kan helpen om te leren omgaan met de klachten waardoor je beter gaat functioneren.

Wat is ADHD

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)  is een meestal aangeboren en erfelijke afwijking van kleine onderdelen van de hersenen. Dit kan ervoor zorgen dat je je moeilijk kunt concentreren en snel afgeleid bent (aandachtsproblemen), ondoordacht beslissingen neemt en te snel tot actie overgaat (impulsiviteit).

Daarnaast kun je je ook vaak onrustig voelen en lichamelijk overactief zijn (hyperactiviteit). ADHD zonder hyperactiviteit wordt ook wel ADD genoemd. ADHD begint in de kindertijd en kan soms pas later in je volwassenheid duidelijk worden. Kinderen en volwassenen met ADHD presteren vaak slechter dan ze daadwerkelijk kunnen.

Vaak zijn er leer-, werk- en relatieproblemen. Je relatie komt onder druk te staan wanneer je veel vergeet, niet handig en juist erg impulsief reageert. Een veel gehoorde klacht van partners is: “Het lijkt wel of ik er nog een kind bij heb”. Het overnemen van alle taken die planning en organisatie vereisen put de partner uit.

Vergeetachtigheid en onoplettendheid worden vaak beleefd als niet attent zijn of erger nog als onbetrouwbaarheid. Mensen met ADHD hebben vaak problemen op het werk of worden vaker ontslagen, hebben meer ongelukken, een slechtere gezondheid en doen het op allerlei gebied duidelijk minder goed dan mensen zonder ADHD. Het uitstellen van bijvoorbeeld financiële taken en administratie kan zorgen voor nog meer problemen in de relatie.

Voor meer informatie kun je terecht bij de Stichting ADHD Netwerk.

bron: www.gezondheidsplein.nl

Welke klachten en vormen horen bij ADHD

In de DSM IV, een statistisch classificatiesysteem van psychische stoornissen, worden 3 vormen van ADHD beschreven. Hieronder worden ze kort beschreven.

Het overwegend onoplettende type: alleen aandachtsproblemen zonder hyperactiviteit en impulsiviteit.

Dit type wordt ook wel ADD genoemd en komt vaker bij meisjes voor. ADD wordt niet snel herkend bij kinderen. Ze vertonen immers veel minder storend gedrag dan de kinderen met de andere twee vormen van ADHD. De kinderen met ADD vallen op door dromerig, apathisch gedrag en het feit dat ze meer dan gemiddeld moeite hebben om met een taak te beginnen en hun aandacht erbij te houden. Ze vergeten ook gemakkelijk en hebben moeite om zich goed te organiseren. Hierdoor kunnen ze moeite hebben met leren. Kinderen met ADD presteren vaak onder hun niveau. Dit kan een negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van hun zelfvertrouwen en ontwikkeling van hun persoonlijkheid.

Het overwegend hyperactieve en impulsieve type zonder de aandachtsproblemen.

Over deze vorm is nog weinig bekend. Het wordt vooral gezien bij kinderen beneden de 7 jaar en kan vooraf gaan van de gecombineerde vorm van ADHD.

Het gecombineerde type

Aandachtsproblemen, impulsiviteit en hyperactiviteit komen allemaal voor. In dit geval spreken we over ‘ADHD’. Deze komt het meest voor en vaker bij jongens. Voor meer informatie over de kenmerken van ADHD kun je terecht op de website van adhd netwerk

Hoe ontstaat ADHD

Hoe ADHD precies ontstaat is niet bekend. Wel is duidelijk dat erfelijkheid een grote rol speelt en dat er problemen zijn in de communicatie tussen verschillende hersengebieden. Daarnaast zijn er nog een aantal andere zaken die de kwetsbaarheid vergroten zoals gebruik van nicotine en alcohol. Mensen met ADHD zijn zeer gevoelig voor verslavingen.

Stimulerende middelen zorgen vaak voor rust waardoor het gebruik van middelen geliefd is. De omgeving heeft geen grote invloed op het ontstaan van ADHD maar speelt wel een zeer belangrijke rol hoe de ontwikkeling verder gaat.

Behandeling van ADHD

Het is belangrijk dat een deskundige goed onderzoek doet en de diagnose stelt. In Psychologenpraktijk Graus is het mogelijk om tijdens de intake een onderzoek te doen. Volgens de richtlijnen bestaat de behandeling uit medicijnen en Gedragstherapie of ondersteunende behandeling.

Er is nog geen medicijn dat ADHD of ADD geneest en ook is er geen therapie die alle klachten opheffen. Wel kunnen medicijnen de klachten verminderen en zijn er verschillende manieren om ouders, kind en leerkracht te ondersteunen zodat ze meer effectief en aangepast gedrag kunnen aanleren op school, thuis en tegenover leeftijdgenoten. Wetenschappers zijn het erover eens dat medicijnen bij AD(H)D het meest effect hebben.

De behandeling in Psychologenpraktijk Graus houdt zich bezig met voorlichting en informatie. Zo leer je hoe deze stoornis het leven van jezelf beïnvloedt. Daarnaast kan Gedragstherapie helpen om je beter te leren aanpassen aan de eisen van je omgeving. Verbetering van je planning en daginvulling naast het aanpakken van relatieproblemen en of werkproblemen zijn dan vaak de belangrijkste onderwerpen.

Hoe vaak komt ADHD voor

Op basis van voornamelijk buitenlands onderzoek wordt aangenomen dat 3-5% van de kinderen onder de 16 jaar lijdt aan ADHD.  In Nederland blijkt ADHD bij 1-2.5% van de volwassen bevolking voor te komen Er wordt geschat dat van de jongvolwassenen 1-3% lijdt aan ADHD. ADHD komt meer voor bij jongens dan bij meisjes. In bevolkingsonderzoeken wordt gevonden dat 2 á 3 maal zoveel jongens als meisjes ADHD hebben. Bij kinderen die in behandeling zijn is het aantal jongens zelfs 5 maal groter dan het aantal meisjes. Bij volwassenen met ADHD liggen deze verhoudingen meer gelijk (bron: NEMES-II, Trimbosinstituut).

Prognose

Er is lang gedacht dat ADHD vanzelf zou verdwijnen met het ouder worden. Dat is onjuist. Bij slechts één op de drie behandelde jongeren met ADHD verdwijnen de klachten vrijwel helemaal. Bij de rest blijft de diagnose ADHD ook na het 18e jaar bestaan of nemen de klachten iets af.

Aandachtsproblemen nemen met de leeftijd minder af dan de hyperactiviteit en impulsiviteit. Overigens is vrijwel alle informatie over het beloop afkomstig van onderzoek onder behandelde patiënten. Over het beloop van ADHD in de algemene bevolking is vrij weinig bekend.

Het is op basis van de huidige kennis niet met zekerheid te voorspellen of bij een kind met ADHD de klachten tot in de adolescentie of volwassenheid zullen blijven voortbestaan. Hoe ADHD zich verder ontwikkelt hang ook af van andere zaken zoals de ernst van de klachten, wel of geen gezinsproblemen en in hoeverre er meer familieleden met ADHD belast zijn.

Ook blijkt dat ADHD vaak samengaat met andere psychische klachten zoals verslavingsproblemen en een Angststoornis, Depressieve Stemmingsstoornis en Persoonlijkheidsstoornis.